Kocham ich! Są dla mnie najważniejsi i są zawsze przy mnie! Nic tak nie cieszy jak ich uśmiech! Tyle wspomnień, tyle szczęścia, które mi dali, zawsze będę im za to wdzięczny. Każde wakacje, każde ferie, każda choroba, nie obyły się bez pobytu u dziadków. Jakby tak podliczyć to pewnie 1/4 mojego życia znajduje się na wsi gdzie mieszkają. Kiedyś to Oni dawali mi wszystko co mogli, a dzisiaj? Dzisiaj, gdy tylko do nich przyjeżdżam to pracuję u nich w ogródku, bo to kocham i wiem, że mogę im pomóc w ten sposób.
To jest szczęście! Że można się "zrewanżować się" im za to co Oni robili dla mnie, gdy widzę ich uśmiech na twarzy to, to jest dla mnie najważniejsze. Nie umiem opisać tego wszystkiego, to coś więcej, by opisać zwykłymi słowami. Mam nadzieję, że jeszcze latami będę mógł się cieszyć Wami, że... A no właśnie! Zapomniałem dodać! Moi dziadkowie, czyli moja Babcia i mój Dziadek, to najlepsi kucharze pod słońcem :D.
Może moi dziadkowie tego nie przeczytają na blogu bo nie korzystają z komputera, ale w jakiś inny sposób na pewno - co z tego? Nie chodzi mi o nabijanie wyświetleń... Po prostu nie wstydzę się miłości do rodziny, bo rodzina była, jest i będzie bliska mi, robi dla mnie wszystko to dlaczego teraz mam być wobec jej obojętny? Rodzina jest dla mnie najważniejsza, więc dlaczego mam się jej wstydzić, dlaczego mam się wstydzić, że Ją kocham? Ten wpis jest nie tylko hołdem dla moich Dziadków, ale też pokazaniem, że to co ważne i cenne nie wolno się wypierać i nie przyznawać... Jeśli dzisiaj zapomnieliście o tym wyjątkowym dniu Babci, to nic się nie stało, zadzwońcie jutr i złóżcie życzenia i Dziadkowi i Babci i przeproście o zapomnienie, na pewno zrozumieją ;) .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz