czwartek, 26 czerwca 2014

Na chwilę... Zwolnijmy...

    Na chwilę...
    Na chwilę zatrzymajmy się, zostawmy wszystko, usiądźmy, przyjrzyjmy się wszystkiemu, przemyślmy i dajmy sobie chwilę oddechu. Zwolnij!
    Życie pędzi, czas leci, my biegniemy przez życie i mijamy nie dostrzegane przez nas sprawy, rzeczy i momenty nie odwracalnie. Ale dlaczego tak wszystko pędzi? Bo sekunda jest krótka? Bo godzina jest chwilą. Bo dzień jest zlepkiem chwil? Bo rok długi mija w mgnieniu oka? Nie!!!
    Bo to my żyjemy z dnia na dzień, pędząc przed siebie do swoich celów, obowiązków, ale też i gonimy za ludźmi, trendami, drobnostkami, które każdy ma i my też chcemy mieć. I jeśli chcemy zacząć dostrzegać więcej musimy zwolnić! Ale dlaczego skoro wszyscy tak pędzą?
    Odpowiem na to pytanie następnym pytaniem: czy Ty chłopaku, który jesteś światem dla swojej dziewczyny pamiętasz jej kolor oczu, a jeśli tak to kiedy w nie ostatnio spojrzałeś? A czy Ty kochająca dziewczyno pamiętasz rytm bicia serca swojego chłopaka? A czy Wy oboje, pamiętacie pierwszy wspólny spacer? Czy ktoś z osób, która właśnie czyta ten wpis pamięta moment, w którym poszliście sami na spacer uciekając od tego całego zgiełku i mieliście chwilę na otwarcie oczu i zobaczenia tego czego nie zauważyliście, albo przemyślenia tego, o czym nigdy nie myśleliście?
    Takie chwile, choć prostolinijne, są chwilami, które w przenośni trwają wieczność. Sekunda w końcu nabiera swojego "wydźwięku", a godzina nie jest już tylko chwilą, a staje się zbiorem dokładnie 3600 sekund.
    Dzięki takim "ucieczkom" możemy dostrzec to co wcześniej nam umykało, możemy usłyszeć czyjś głos, który nas poprowadzi, gdy się zgubimy, albo usłyszymy własne serce i to co nam ono podpowiada.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz